Hoi allemaal!

Vrijdag 20 maart ben ik samen met mijn collega Laisa vertrokken vanaf Eindhoven Airport naar Marseille. De eigenaren van het hotel, Inge en Pascal, stonden al klaar om ons op te halen. Na een goeie drie uur rijden kwamen we midden in de nacht aan op onze bestemming. Tijdens de rit merkten we al dat we flink omhoog gingen en het laatste uur van Aubenas naar Valgorge bestond uit bijna alleen maar bochten. Nooit gedacht dat we over die laatste 50 kilometer nog zo lang zouden doen!

Na een lekkere nachtpizza met z'n vieren kregen we onze kamer gewezen en vielen we lekker in slaap. De volgende ochtend kwam ik om 8 uur beneden en daar lag zowaar een echte franse baguette op tafel! Dat haalt Inge elke ochtend bij de bakker in het dorp en is dan ook elke ochtend ons ontbijt en elke middag onze lunch. Na een paar dagen ben ik overgestapt op een vertrouwd ontbijtje met fruit, cruesli en faiselle. Faiselle is een lokaal product hier. Het is iets tussen kwark en yoghurt in en gemaakt van geitenmelk, en goed te eten!

Die zaterdag de 21e zijn we weer naar Aubenas gereden voor een markt en de boodschappen. Thuis bleek er een grote boekenkast te staan met voornamelijk Nederlandstalige boeken. Het eerste boek (De Blanke Masai van Corinne Hofmann) had ik binnen drie dagen uit, het tweede, dunnere boek kostte me één dag en het derde boek waarin ik begonnen was vond ik helemaal niks dus daar ben ik maar mee gestopt.
Die avond was het feest, vonden Pascal en Inge, en daarom gingen we steengrillen. En dan niet zomaar, maar echt met goed vlees en heerlijke salades. Bij het avondeten hoort ook wijn is ons hier geleerd, net als natafelen. Ondertussen hebben we alle luxe gerechten van de kaart al mogen proeven. Vanavond worden het lekkere grote garnalen, ik ben benieuwd!

Zondag was mijn eerste werkdag hier. Ik werd meteen aan het klussen gezet en kreeg de opdracht om in een van de badkamers de jaren '70 -tegeltjes met oranje en bruine bloemen te schilderen! Ik vind alles best, dus dat heb ik maar gedaan. Na vijf lagen verf moet ik zeggen dat het er nog behoorlijk goed uitziet! Verder heb ik de afgelopen week nog wat geklust en geschilderd in de kamers en de gîtes. Daarna schoonmaken, bedden opmaken, helpen in de keuken en andere klusjes. Ondertussen is het restaurant klaar voor de opening komende zaterdag 4 april, dus vanaf morgen gaan we alleen nog maar koken, koken en koken om alles klaar te hebben.

Het hotel is niet groot. Er is een suite, een vijfpersoons gîte, een vierpersoons gîte, een studio, een familiekamer, een driepersoons- en een tweepersoonskamer. Laisa heeft ondertussen een eigen kamer en ook ik heb een eigen kamer met badkamertje en Inge en Pascal hebben een eigen appartement boven het restaurant. Beneden is de receptie, de keuken, een televisiekamer voor de gasten die 's winters de woonkamer is (of de lieving, zoals Pascal dat altijd zegt). De keuken met twee bergingen, een afwaskeuken en apart terras zit aan de receptie vast en het restaurant zit aan de voorkant van het gebouw. Er zijn 16 tafels inclusief overdekt terras en de bar staat al vol met bier en wijn met Jupiler van de tap. Er is een streekdrank hier, kastanjelikeur. Ontzettend zoet, maar wel lekker. En Duvel wordt hier veel gedronken! Ook heel lekker.

Met Laisa en Inge heb ik ondertussen een paar keer getennist en ook hardgelopen. In de tuin, die van het hotel (600 m hoogte) tot de rivier loopt (550 meter hoogte) ligt de tennisbaan. Het waait hier hard, dus echt heel goed gaat het nog niet, maar volgens Inge wordt dat minder als het warmer wordt gelukkig.

Op een vrije dag zijn Laisa, Inge en ik een soort roadtrip gaan maken. Er moesten wat dingen geregeld en boodschappen gedaan worden in verschillende kleine dorpjes in de buurt. In de buurt betekent hier minder dan een uur rijden over bergweggetjes. We zijn langs een manege geweest waar we binnenkort een tocht gaan maken, een heel lief dorpje waar we buiten op een terras hebben gezeten in de zon met 22 graden, langs een wijnkelder en uiteindelijk, via een hele mooie route door de bergen, kwamen we bij de skipiste aan op 1400 m hoogte waar nog heel veel sneeuw lag en het goed koud was, een graad of 2, een enorm verschil met beneden!

Ook hebben Laisa en ik hier een paar keer gewandeld. Dat is echt klimmen! En overal begint het lente te worden, bloemen bloeien, bomen krijgen blaadjes en er stromen OVERAL beekjes.

Als ik weer wat meegemaakt heb zal ik het jullie vertellen!

Groetjes uit la belle France!